- ku dołowi
- ku dołowi {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł., rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'w kierunku pionowym do ziemi; poniżej, na dół, w dół': {{/stl_7}}{{stl_10}}Popatrzeć ku dołowi. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
ku dołowi
Look at other dictionaries:
opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… … Słownik języka polskiego
zwiesić — dk VIa, zwieszę, zwiesićsisz, zwieś, zwiesićsił, zwieszony zwieszać ndk I, zwiesićam, zwiesićasz, zwiesićają, zwiesićaj, zwiesićał, zwiesićany «opuścić coś ku dołowi; spuścić» Zwiesić nogi z łóżka. Posmutniał i zwiesił głowę. ◊ pot. Zwiesić nos… … Słownik języka polskiego
czerwonak — m III, DB. a, N. czerwonakkiem; lm M. i «Phoenicopterus, ptak z rodziny o tej samej nazwie charakteryzujący się wysokimi nogami, długą szyją, białym upierzeniem z różowym nalotem i długim dziobem zgiętym w połowie ku dołowi; żyje w wodno błotnych … Słownik języka polskiego
dołowy — dołowywi «znajdujący się, położony w dole, na dole, pod ziemią, pracujący, działający pod ziemią, pod pokładem statku itp.» Maszynista dołowy. Robotnicy dołowi. Załoga dołowa na statku, w kopalni. Dołowe przewozy węgla w kopalni. Transport dołowy … Słownik języka polskiego
dół — m IV, D. dołu, Ms. dole; lm M. doły 1. «otwór, jama wykopana, wyrwana, zaklęsła w ziemi, w nawierzchni, w skale itp.» Głęboki, płytki dół. Dół wapienny. Wykopać dół. ∆ Dół gnilny «podziemny zbiornik do odprowadzania ścieków; szambo» ∆ Dół… … Słownik języka polskiego
flaglinka — ż III, CMs. flaglinkance; lm D. flaglinkanek żegl. «linka biegnąca od rei na maszcie sygnałowym ku dołowi, na której podnosi się flagi sygnałowe kodu» … Słownik języka polskiego
giąć — ndk Xc, gnę, gniesz, gnij, giął, gięła, gięli, gięty 1. «schylać, pochylać ku dołowi, kłonić ku ziemi; uginać» Wiatr gnie gałązki drzew. ◊ Giąć kark, grzbiet «ulegać komuś, zniżać się przed kimś» 2. «nadawać czemuś trwałą krzywiznę, nadawać… … Słownik języka polskiego
herma — ż IV, CMs. hermamie; lm D. herm 1. «czworoboczny zwężający się ku dołowi słup zwieńczony głową lub popiersiem, w starożytnej Grecji zwykle głową lub popiersiem Hermesa; w sztuce nowożytnej występuje najczęściej jako element architektoniczny w… … Słownik języka polskiego
klosz — m II; lm M. e, D. y ( ów) 1. D. a «półkolista osłona, pokrywa, najczęściej szklana, zwłaszcza część oprawy oświetleniowej służąca do ochrony źródła światła, np. żarówki elektrycznej, do rozpraszania światła lub do zmiany barwy światła» Klosz do… … Słownik języka polskiego
kloszowy — «mający kształt klosza, podobny do klosza; uszyty w klosz, rozszerzający się ku dołowi» Kloszowa spódnica. Kloszowe spodnie … Słownik języka polskiego
